Arnold Michel
Cobra Café
“Ik heb nooit gedonder gehad met de belasting. Dan zullen ze het bij Cramer wel goed doen, denk ik. En ik kan altijd voor de deur parkeren, lekker makkelijk.” Arnold is een horecaman pur sang, toch heeft hij alleen de eerste jaren bij Hans en Grietje en café Lusthof achter de bar gestaan. Hij is een winger, gemaakt om te scoren! Eerst als rugby-international en later als horecaondernemer in Amsterdam. Met café Lusthof in de Van Baerlestraat, café De Doffer in de Runstraat en sinds 1999 het Cobra Café op het museumplein.
Sinds 1999 richt hij zich wat de horeca betreft vooral op zijn Cobra Café. “Lusthof en De Doffer heb ik verpacht.” Februari 2020 wordt Arnold 70, maar hij zit erbij als een jonge vent. Rugby, dat is zijn geheim. Hij speelde 83 wedstrijden als international, was manager van het Nederlands jeugdteam én een jaar of 15 van het eerste team. Daarnaast is Arnold medeorganisator van het rugbytoernooi Amsterdam 7s, inmiddels voor de 49ste keer. “En nooit gedronken of gerookt, dat helpt ook.”
Rugby is de rode draad in zijn leven. Zo is Arnold via een paar rugbyvrienden bij het project
Kids for Ghana betrokken geraakt. “We hebben daar een school, ziekenhuis, kinderopvang en bibliotheek neergezet. Dat project is in principe klaar, er wonen nu 766 kinderen. Ik kom ik er nog één keer per anderhalf jaar. Beetje rondkijken én het is daar lekker weer.” Arnold lacht en vertelt over een ander project. “Turn-Over, voor jongens die in de gevangenis zitten of er naartoe gaan. Die krijgen een jaar rugbytraining, daar kunnen ze zelf voor kiezen.”
“Turn-Over is opgezet door o.a. Joeri Peperkamp, ook een rugbyvriend. We proberen jongeren terug op het rechte pad te krijgen. We zijn op dit moment actief in elf steden, ook in Engeland.”
We, maar Arnold beweegt zich iets meer op de achtergrond. Investeren, adviseren, enz. Zo gaat het ook in zijn Cobra Café. Hij bekijkt het van een afstand, houdt zich bezig met andere dingen. Kunst verzamelen, een eigen biertje brouwen en bevriende horecaondernemers hepen met het opzetten van een nieuwe zaak. “Nu in Ontario, Canada. Een vriend opent daar een hotel plus restaurant. Het idee voor de inrichting heb ik aangedragen, met
afbeeldingen uit het kookboek van Salvador Dali op groot formaat.”
Kunst speelt een belangrijke rol in zijn leven. “Toch denk ik er weleens aan om mijn verzameling te verkopen en iets nieuws te beginnen…” Het bloed kruipt waar het niet gaan kan, Arnold is op de eerste plaats ondernemer. “Ik ben trouw aan mijn leveranciers. Heineken als brouwerij en Cramer als accountant. Eerst de oude Cramer, toen Bernard Kuin en nu Remco. Soort zoekt soort, het zijn dezelfde types.
Je kan van ze op aan. Cramer is al 40 jaar mijn accountant, ik heb ze ook betrokken bij Kids for Ghana en Turn-Over. “Kijk dit is mijn zoon, hij gaat de boel overnemen. Die moet ook naar Cramer, hij is al een paar keer geweest.”